Opis ogólny
Owady długości 12-19mm , bezskrzydłe z ciałem spłaszczonym, kształtem przypominające łzę, marchewkę lub rybę, zwężające się od przodu ku tyłowi. Generalnie pokryty drobnymi łuseczkami. Kolor od jasno srebrnego do prawie czarnego z charakterystycznym metalicznym połyskiem. Czułki długie, nitkowate. Na tyle, na końcu 11 segmentowego odwłoka 2 szczecinowate wyrostki rylcowe (cerci) i dodatkowy dłuższy wyrostek zwany nicią odwłokową. Aparat gębowy typu gryzącego.
Biologia, rozwój
Samica rybika cukrowego składa dziennie 1-3 jaj umieszczając je w szczelinach i pęknięciach, pod różnymi przedmiotami lub bezpośrednio na powierzchnie. W ciągu życia może złożyć do 100 drobnych biało- żółtych jaj. Do wyklucia potrzebują temperatury 22- 32ºC dosyć wysokiej wilgotności na poziomie 50 -75%. Rozwój jaja w tych warunkach może trwać do 43 dni. Następnie rozwija się 6-7 stadiów larwalnych. Całkowity rozwój do osobnika dorosłego w zależności od warunków może trwać 7do 9 miesięcy. Samica osiąga dojrzałość płciową po 3 – 4 latach. Owady te długo żyją nawet do 8 lat. Rybiki prowadzą nocny tryb życia, unikają światła. Często spotykane są łazienkach, kuchniach, piekarniach i innych ciepłych i wilgotnych pomieszczeniach.
Zwalczanie
Rybik cukrowy nie ma większego znaczenia ani gospodarczego ani sanitarnego. Często uważany jest za szkodnika jeżeli występuje w dużej ilości. Ulubionym pokarmem jest skrobia, papier, resztki pokarmów, kleje, cukry i martwe owady, ale także syntetyczny jedwab czy bawełna. Zwalczanie trzeba rozpocząć od eliminacji źródeł pożywienia lub zamykania go w szczelnych pojemnikach, likwidacji wszelkich szczelin i pęknięć w ścianach i podłogach, zmiany – obniżenia temperatury i wilgotności w pomieszczeniach w których się rozwijają. Zwalczanie chemiczne należy ograniczyć do miejsc bytowania rybików, a więc typowy zabieg preparatami o działaniu pozostałościowym w szczeliny i pęknięcia. Zabiegi na dużych powierzchniach nie zwiększą skuteczności.
